Η νυχτερινή Θεία Λειτουργία στον Πανάγιο Τάφο θύμιζε μέρες Πάσχα. Αμέτρητος κόσμος χωρίς υπερβολή… Όλοι ήταν εκεί για να λάβουν την ευλογία του Κενού Μνημείου και να ζήσουν την εμπειρία της ακολουθίας στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως. Ήταν σχεδόν 3:30 τα ξημερώματα όταν τελειώσαμε… Ακολούθησε ύπνος στο ξενοδοχείο και το επόμενο πρωί πήγαμε να προσκυνήσουμε στον Άγιο Συμεών το Θεοδόχο, στον Τίμιο Πρόδρομο στην Ορεινή και κατά το μεσημέρι φτάσαμε στη Βηθλεέμ. Εκεί μας περίμενε μία άλλη μεγάλη έκπληξη: ήταν τόσος ο κόσμος και τα τουριστικά λεωφορεία που δεν μπορούσαμε ούτε να πλησιάσουμε και έτσι φύγαμε, πήγαμε στο Χωριό των Ποιμένων και μετά με μικρά πούλμαν φτάσαμε μέχρι τη Λαύρα του Αγίου Σάββα. Κάθε φορά οι προσκυνητές δεν θέλουν να φύγουν από αυτό το προσκύνημα. Ήταν τόσο ήσυχα και όμορφα καθώς μόλις είχε ξεκινήσει ο Εσπερινός στο Ναό της Μονής. Θα θέλαμε να μείνουμε περισσότερο αλλά είχαμε ακόμα πρόγραμμα μπροστά μας.
Στην επιστροφή μας από τη Λαύρα σταματήσαμε στο μοναστήρι του Αγίου Θεοδοσίου και στη συνέχεια φύγαμε για να προλάβουμε να προσκυνήσουμε στη Βηθλεέμ, αλλά πάλι τα σχέδιά μας ήταν μάταια. Αφού με έκπληξη αντικρίσαμε την κλειστή πύλη του Ναού, όταν με κόπους και βάσανα μπήκαμε μέσα είδαμε ένα Ναό γεμάτο σκαλωσιές. Γίνεται η επίσημη επισκευή της οροφής του Ναού της Γεννήσεως από την Παλαιστινιακή Αρχή (όπως με έκπληξη διαβάσαμε στην κεντρική επιγραφή που έχει αναρτηθεί στην πρόσοψη του Ναού!!!). Τα έργα θα κρατήσουν μέχρι το Μάρτιο του 2011..! Μα η απογοήτευσή μας ήταν ακόμα μεγαλύτερη όταν είδαμε το πλήθος κάθε εθνικότητας που περίμενε μέσα στον Ναό για να προσκυνήσει στο Σπήλαιο. Με μισή καρδιά αναγκαστήκαμε να φύγουμε χωρίς καν η ομάδα μας να έχει πλησιάσει ούτε στην άκρη του Ναού. Ήταν ένα θέαμα πρωτόγνωρο να βλέπεις τόσο πολύ κόσμο εκεί! Για να φτάσουμε πίσω στα Ιεροσόλυμα, λόγω της κίνησης που βρήκαμε στο φυλάκιο χρειαστήκαμε σχεδόν μία ώρα! Κάπως έτσι τελείωσε η μέρα μας.
Την επόμενη μέρα, Δευτέρα 11 Οκτωβρίου, ξυπνήσαμε νωρίς και κατεβήκαμε στην Ιεριχώ. Εκεί με μικρά πούλμαν και ριψοκίνδυνους άραβες οδηγούς από την πόλη της Ιεριχούς, διασχίσαμε ένα κακοφτιαγμένο χωματόδρομο και φτάσαμε στην χαράδρα του Χοτζεβά. Από εκεί ξεκινάει το μονοπάτι που οδηγεί στη Μονή του Αγίου Γεωργίου. Ήταν ακόμα νωρίς και έτσι η κάθοδος μέσα στη χαράδρα δεν μας κούρασε. Αφού προσκυνήσαμε στην κεντρική εκκλησία της Μονής και στο Σπήλαιο του Προφήτου Ηλιού, πήραμε τον κοπιαστικό ανηφορικό δρόμο της επιστροφής! Άξιζε όμως τον κόπο. Με αγγλική ακρίβεια (ως προς την ώρα που έπρεπε να ήμαστε εκεί) φτάσαμε μπροστά στο συρματόπλεγμα που οδηγεί στα σύνορα και όταν οι ισραηλινοί στρατιώτες μας άνοιξαν φτάσαμε στον Ιορδάνη ποταμό, στο σημείο της Βαπτίσεως του Κυρίου μας. Εκεί οι πατέρες από την Άμφισσα που συνοδεύουν την ομάδα τέλεσαν την ακολουθία του Αγιασμού και πραγματικά μέσα στην απόλυτη ησυχία της ερήμου αντηχούν τα ψαλτικά μέρη, προκαλώντας συγκίνηση και δέος. Στον Αγιασμό παρέμεινε και μία ομάδα με δεκαπέντε κληρικούς από τη Ρουμανία με τον Επίσκοπο Κορνήλιο και έψαλαν το «Εν Ιορδάνη …» στη γλώσσα τους. Σειρά είχε μετά το γειτονικό μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτου όπου μας μίλησε ο ηγούμενος π. Χρυσόστομος και ακολούθησε η ανάβαση στο Σαραντάριο Όρος για όσους μπορούσαν. Ευτυχώς στο ουρανό υπήρχαν σύννεφα που αποδείχθηκαν πολύτιμοι σύμμαχοι για τους αναβάτες. Η επίσκεψη στην Ιεριχώ ολοκληρώθηκε με το μοναστήρι του Προφήτου Ελισσαίου και επιστρέφοντας στα Ιεροσόλυμα σταματήσαμε στη γυναικεία μονή της Βηθανίας και στη συνέχεια στη Γεθσημανή: προσκυνήσαμε στον τόπο λιθοβολισμού του Αγίου Στεφάνου, ψάλαμε μπροστά στον Τάφο της Παναγίας μας και είδαμε τον κήξπο της αγωνίας. Η μέρα μας ήταν γεμάτη, αλλά από τη Γεθσημανή, λόγω του μεγάλου πλήθους των επισκεπτών που υπάρχει τις μέρες αυτές στην Αγία Γη, χρειαστήκαμε πάνω από μία ώρα για να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας…
Στην επιστροφή μας από τη Λαύρα σταματήσαμε στο μοναστήρι του Αγίου Θεοδοσίου και στη συνέχεια φύγαμε για να προλάβουμε να προσκυνήσουμε στη Βηθλεέμ, αλλά πάλι τα σχέδιά μας ήταν μάταια. Αφού με έκπληξη αντικρίσαμε την κλειστή πύλη του Ναού, όταν με κόπους και βάσανα μπήκαμε μέσα είδαμε ένα Ναό γεμάτο σκαλωσιές. Γίνεται η επίσημη επισκευή της οροφής του Ναού της Γεννήσεως από την Παλαιστινιακή Αρχή (όπως με έκπληξη διαβάσαμε στην κεντρική επιγραφή που έχει αναρτηθεί στην πρόσοψη του Ναού!!!). Τα έργα θα κρατήσουν μέχρι το Μάρτιο του 2011..! Μα η απογοήτευσή μας ήταν ακόμα μεγαλύτερη όταν είδαμε το πλήθος κάθε εθνικότητας που περίμενε μέσα στον Ναό για να προσκυνήσει στο Σπήλαιο. Με μισή καρδιά αναγκαστήκαμε να φύγουμε χωρίς καν η ομάδα μας να έχει πλησιάσει ούτε στην άκρη του Ναού. Ήταν ένα θέαμα πρωτόγνωρο να βλέπεις τόσο πολύ κόσμο εκεί! Για να φτάσουμε πίσω στα Ιεροσόλυμα, λόγω της κίνησης που βρήκαμε στο φυλάκιο χρειαστήκαμε σχεδόν μία ώρα! Κάπως έτσι τελείωσε η μέρα μας.
Την επόμενη μέρα, Δευτέρα 11 Οκτωβρίου, ξυπνήσαμε νωρίς και κατεβήκαμε στην Ιεριχώ. Εκεί με μικρά πούλμαν και ριψοκίνδυνους άραβες οδηγούς από την πόλη της Ιεριχούς, διασχίσαμε ένα κακοφτιαγμένο χωματόδρομο και φτάσαμε στην χαράδρα του Χοτζεβά. Από εκεί ξεκινάει το μονοπάτι που οδηγεί στη Μονή του Αγίου Γεωργίου. Ήταν ακόμα νωρίς και έτσι η κάθοδος μέσα στη χαράδρα δεν μας κούρασε. Αφού προσκυνήσαμε στην κεντρική εκκλησία της Μονής και στο Σπήλαιο του Προφήτου Ηλιού, πήραμε τον κοπιαστικό ανηφορικό δρόμο της επιστροφής! Άξιζε όμως τον κόπο. Με αγγλική ακρίβεια (ως προς την ώρα που έπρεπε να ήμαστε εκεί) φτάσαμε μπροστά στο συρματόπλεγμα που οδηγεί στα σύνορα και όταν οι ισραηλινοί στρατιώτες μας άνοιξαν φτάσαμε στον Ιορδάνη ποταμό, στο σημείο της Βαπτίσεως του Κυρίου μας. Εκεί οι πατέρες από την Άμφισσα που συνοδεύουν την ομάδα τέλεσαν την ακολουθία του Αγιασμού και πραγματικά μέσα στην απόλυτη ησυχία της ερήμου αντηχούν τα ψαλτικά μέρη, προκαλώντας συγκίνηση και δέος. Στον Αγιασμό παρέμεινε και μία ομάδα με δεκαπέντε κληρικούς από τη Ρουμανία με τον Επίσκοπο Κορνήλιο και έψαλαν το «Εν Ιορδάνη …» στη γλώσσα τους. Σειρά είχε μετά το γειτονικό μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτου όπου μας μίλησε ο ηγούμενος π. Χρυσόστομος και ακολούθησε η ανάβαση στο Σαραντάριο Όρος για όσους μπορούσαν. Ευτυχώς στο ουρανό υπήρχαν σύννεφα που αποδείχθηκαν πολύτιμοι σύμμαχοι για τους αναβάτες. Η επίσκεψη στην Ιεριχώ ολοκληρώθηκε με το μοναστήρι του Προφήτου Ελισσαίου και επιστρέφοντας στα Ιεροσόλυμα σταματήσαμε στη γυναικεία μονή της Βηθανίας και στη συνέχεια στη Γεθσημανή: προσκυνήσαμε στον τόπο λιθοβολισμού του Αγίου Στεφάνου, ψάλαμε μπροστά στον Τάφο της Παναγίας μας και είδαμε τον κήξπο της αγωνίας. Η μέρα μας ήταν γεμάτη, αλλά από τη Γεθσημανή, λόγω του μεγάλου πλήθους των επισκεπτών που υπάρχει τις μέρες αυτές στην Αγία Γη, χρειαστήκαμε πάνω από μία ώρα για να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου